De noodzaak om te veranderen

“De rol van onderwijs is voor mij heel simpel: voorbereiden op de samenleving. En dan is het natuurlijk zo dat het onderwijs er medeverantwoordelijk voor is hoe de samenleving van de toekomst eruit gaat ziet. Toch weten we niet precies hoe de toekomst eruit ziet. Een aantal dingen weet ik wel zeker.

 

Zo is het zeker dat de wereld er nu al heel anders uitziet dan vroeger, met veel meer verbindingen, overlap en veel minder eilandjes en aparte zuilen en gebieden. Zeker is ook dat de samenleving zich veel meer heeft ontwikkeld dan het onderwijs dat heeft gedaan. Daardoor is er best een kloof ontstaan en het is al lang tijd om deze kloof te dichten. In de toekomst zal die ontwikkeling alleen maar doorgaan en je kunt dat als onderwijs niet laten gebeuren.

Het is voor mij dan ook niet een discussie of je moet vernieuwen. Er is gewoon een noodzaak om te veranderen. Te evolueren. Net zoals de samenleving, de maatschappij, het bedrijfsleven, de mens dat al lang gedaan heeft.

 

Daarom moet je verbindingen gaan leggen, zodat het onderwijs niet meer als een soort fort buiten de samenleving staat. Je moet kijken naar de ontwikkelingen die hebben plaatsgevonden in de buitenwereld, dit omarmen en kennismaken met en profiteren van de expertise van buiten.

En dan niet op basis van een projectje links en rechts en een paar snuffelstages. Het gaat om echt fundamenteel samenwerken zodat er synergie ontstaat.

Voor het bedrijfsleven is het ook noodzakelijk om hierin te investeren, want het levert ze in de toekomst op dat mensen keuzes maken op basis van echte argumenten en ervaringen, een onderwijs dat echt voorbereid op de echte wereld en dat waardevol is voor iedereen die ermee te maken krijgt.

 

Het is heerlijk om hierover na te denken. In de werkgroep havo/vwo hebben we kennis gemaakt met de verschillende manieren van onderwijs aanbieden en er zijn nogal wat keuzes te maken tussen deze thema’s.

Ik denk dat zo’n thema of manier van onderwijs aanbieden ook is wat een deel van een cluster identiteit geeft. Dat maakt wat mij betreft ook dat er echt wat te kiezen is. Ik begrijp het sentiment best dat men denkt dat er juist minder keuze komt, omdat je van drie naar twee scholen gaat en je zelfs daartussen niet echt kunt kiezen, maar wie iets verder nadenkt ziet juist dat er meer keuze kan ontstaan. En dan nog keuze op basis van echt iets wezenlijks: het onderwijs dat bij je past.
De gekozen thema’s zouden de verbinding kunnen vormen tussen de twee clusters en zo de doorstroom vanzelfsprekend maken.

De manier van onderwijs geven bepaalt uiteindelijk de cultuur van een school, het type medewerkers en de manier waarop je met elkaar omgaat.

 

Het zijn spannende tijden, omdat je het wel echt zo goed mogelijk wilt doen. Alleen al dat streven maakt het alle inzet meer dan waard.”

 

Otto Kelderman is docent op de Scholengemeenschap Lelystad en geeft mede vorm aan het toekomstige cluster havo/vwo



Categorie:
Onderwijs